Trochę
pracy, trochę gości, trochę wyjazdów. Kijkowanie (nordic
walking). Nowi dawni znajomi. Zbieranie sił. Nauka chodzenia.
*
kanikuła
najgorętszy okres lata; upały. kanikularny upalny; letni. Etym. -
łac. Canicula '(dosł. suczka) Syriusz, najjaśniejsza gwiazda nieba
w gwiazdozbiorze Psa Wielkiego' zdrobn. od canis 'pies'. W głębokiej
starożytności (ok. r. 1000 p.n.e.) Syriusz wznosił się ze Słońcem
na początku lipca, w czasie upałów.
- Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów
obcojęzycznych
*
Rzeczownik
kanikuła występuje w polszczyźnie od XVI w. Zanotowany w słowniku
łacińsko-polskim Jana Mączyńskiego (1564) znajduje następujące
wyjaśnienie: to psie dni, które się o św. Małgorzacie
poczynaja a ku św. Bartłomiejowi trwają.
Trzeba
w tym miejscu dodać, że wówczas uważano, że letnie upały są
wynikiem zbliżenia się Syriusza (= Kanikuły, Psiej Gwiazdy) do
Słońca i że są one przyczyną wielu chorób, w tym szczególnie
szaleństwa, oraz że powodują zanik weny poetyckiej. To ostatnie
mniemanie nie przeszkodziło Janowi Andrzejowi Morsztynowi,
najwybitniejszemu przedstawicielowi poezji nurtu dworskiego okresu
baroku, zatytułować jednego ze swych zbiorów wierszy Kanikuła
abo Psia Gwiazda. W jego poetyckim ujęciu Pies Niebieski wznieca
na ziemi upały, a w ludzkich sercach żar miłosny.
Ów barokowy koncept o wysokiej temperaturze uczuć miłosnych w okresie lata dobrze koresponduje ze znaczeniem wyrazu kanikuła – dziś już niewystępującym, ale rejestrowanym w słownikach XIX-wiecznych – które można sparafrazować jako ‘szaleństwo, pomieszanie zmysłów od nadmiernych upałów’ oraz z potocznym sądem, który i dziś w naszej świadomości jest wyraźnie utrwalony, że okres kanikuły, wakacji, wypoczynku i urlopów szczególnie sprzyja przygodom miłosnym i nowym romansom. - Stanisław Dubisz, Biuletyn Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Do
września!
(jak
Bóg da)
Lato 2008
KOMENTARZE - tutaj
.
